foto's: een jachtpartij op Schiermonnikoog, 1936, met die kille gluiperd van een Bernhard Friedrich Eberhard Leopold Julius Kurt Carl Gottfried Peter Graf von Biesterfeld. Arme Juliana.
Een jachtpartij op Schiermonnikoog
Friesland, jaren zeventig. Oom Errit-Jan had zes dochters, maar geen zoon. Bij gebrek aan beter werd ik dat. En zo mocht ik met hem mee op jacht op Schiermonnikoog.
Oom Errit-Jan had een grote fabriek geërfd en zwom dus in het geld. Hij had een snelle boot liggen in Lauwersoog waarmee we naar Schiermonnikoog stoven. Na een stevige maaltijd in Hotel van der Werff gingen we in zijn vakantiepaleis met de kippen op stok.
Voor dag en dauw stonden we op en sjeesden per jeep naar de plaatselijke kroeg, honderd meter verderop. Daar werden we opgewacht door een stel kerels, gewapend met dubbelloops jachtgeweren, dat rechtstreeks leek te zijn ontsnapt uit Peckinpah's Straw Dogs. Allen hadden een eigen terreinwagen, benevens een gemeen uitziende jachthond.
In kolonne jakkerden we naar het jachtterrein, op hooguit twee minuten rijden. Daar stapte het hele zwikje uit en splitste zich in tweeën: de drijvers en de jagers.
De drijvers (waartoe ik behoorde) moesten door de bosjes en de duinen banjeren en het wild opschrikken. Dat bestond uit poezelige konijntjes en vetgemeste fazanten die nauwelijks konden vliegen.
Het knallen begon. De mannen konden niet missen, want de gebruikte patronen verspreidden een waaier van hagelkorrels ter breedte van een voetbalveld. Zelfs een blinde kip had raak geschoten.
Zodra er een nieuw slachtoffer was neergepaft, kwamen de honden in actie. Voorzover de prooi niet finaal aan flarden was gereten, namen ze die in de bek en brachten haar netjes terug.
Soms leefden de fazanten nog en die werden dan door een der inboorlingen grommend de nek omgedraaid. Stuiptrekkende konijntjes kregen een doodsklap in de nek met een knuppel. Vervolgens werd de beestjes met een mes de buik opengeritst, de ingewanden ploften met een misselijkmakend geluid op de grond, om door de honden te worden verslonden.
Gesneefde konijntjes kregen nu een snede in een der achterpoten. De andere poot werd daar doorheen gestoken, waardoor een lus ontstond. Men schoof ze aan een stok, die over de schouder werd geslingerd. Op naar de volgende laffe massamoord.
's Avonds in de kroeg was het vrij zuipen, op kosten van oom Errit-Jan. Nooit in mijn leven ben ik zo dronken geworden.
Nawoord
Dit artikeltje publiceerde ik op 11 december 2015 in De Nostalgiekrant op Facebook. Men vond het niet 'gezellig'. Hieronder enige reacties met mijn antwoorden:
> Snap alleen die "Kille gluiperd" niet. Heb je hem persoonlijk gekend?
De heer Von Biesterfeld schoot in zijn hoedanigheid van WWF voorzitter voor de lol dieren dood in o.a. Afrika. Dan ben je in mijn optiek een kille gluiperd. Verder was hij lid (in zijn jeugd) van de Nazipartij én hij was corrupt (zie Lockheed schandaal). Om over het feit dat hij Juliana bedroog en vernederde (haar zelfs af wilde laten zetten tijdens de Hofmans-affaire) maar te zwijgen...
> Ondanks alles (de scheve schaatsen die hij reed), mocht ik Bernhard wel......en Juultje was niet echt een heldere dame
Mijn reactie: Scheve schaatsen? Die van Von Lippe stonden krom als een hoepel. Juliana was aan de zweverige kant, maar wat wil je met een Teutoonse ploert als echtgenoot.
> Duidelijk Anti Koningshuis, maar moet je dat hier zo duidelijk laten blijken?
Ik ben niet anti-koningshuis, maar wel anti-bepaalde-leden-van-het-koningshuis.
> Ik vraag mij oprecht af of de hetze (en vooral taalgebruik) die David hier voert tegen wijlen Prins Bernhard, wel op dit forum thuis hoort....laten we het hier gewoon gezellig houden met plaatjes of filmpjes uit het verleden (wat ik zelf ook graag doe). Ik ben overigens zelf geen voorstander van het Koningshuis, maar kan er toch niks aan veranderen....het hoort nu eenmaal bij onze traditie (cultuur enz), zal ik maar zeggen.
Ik voer geen hetze tegen Von Lippe, maar beperk me strikt tot de feiten. Dat die niet 'gezellig' zijn, daar kan ik niks aan veranderen, om met de heer Van T. te spreken.