Roken is de hoogste kunstvorm van de twintigste eeuw. Kijk maar eens naar deze sigarettenplaatjes die je gratis kreeg bij een pakje Player's. Denk ook aan de glorietijd van Hollywood, waarin iedereen er lustig op los pafte. Zonder pijptabak was 90% van de literatuur nooit geschreven. Aanvullend bewijs wordt geleverd door het rookgedicht Tabacaria (Sigarenwinkel) van Fernando Pessoa, met onsterfelijke regels als:
(Come chocolates, pequena;
Come chocolates!
Olha que não há mais metafísica no mundo senão chocolates.
Olha que as religiões todas não ensinam mais que a confeitaria.
Come, pequena suja, come!
Pudesse eu comer chocolates com a mesma verdade com que comes!
Mas eu penso e, ao tirar o papel de prata, que é de folha de estanho,
Deito tudo para o chão, como tenho deitado a vida.)
(Eet die chocolaatjes, kleine meid; Eet op!
Heus, er is op de wereld niet meer metafysica dan chocolaatjes.
Heus, alle religie samen leert ons niet meer dan snoepgoed.
Eet op, mormel, eet op!
Kon ik maar chocolaatjes eten met dezelfde authenticiteit waarmee jij eet!
Ik echter denk, en als ik het zilverpapier eraf haal, dat van tin is,
Gooi ik alles op de grond, zoals ik ook mijn leven heb vergooid.)
[Het volledige gedicht staat hier. Nederlandse vertaling hier.
Een visuele hommage aan de tabakscultuur vind je hier.]
Het is dus duidelijk waarom de kunst zo hard achteruit is gekacheld: de mensheid is gestopt met roken. Ja, denk daar maar eens over na, terwijl je aan je nicotinepleister krabt. Schrijver dezes
is ondertussen naar het balkon om een sigaar te knippen, een pijp te stoppen en een sjekkie te roken.